Το θέμα της λογικής υπήρξε αντικείμενο συζητήσεων για τουλάχιστον τρεις χιλιάδες χρόνια, χωρίς να έχει γίνει καμία σημαντική ανακάλυψη που να έχει κάποια πραγματική αξία για όσους επεξεργάζονται δεδομένα.
Η «Λογική» έχει ως αντικείμενο την ορθή σκέψη. Κάποιοι, πολύ παλιά, επιχείρησαν να τη χαρακτηρίσουν ως επιστήμη. Κάτι τέτοιο, όμως, μπορούμε να το θεωρήσουμε αβάσιμο και υπερβολικό.
Αν υπήρχε μια τέτοια «επιστήμη», οι άνθρωποι θα ήταν ικανοί να σκέφτονται. Αλλά δεν μπορούν.
Ο ίδιος ο όρος είναι άκρως
Παρ’ όλα αυτά, η λογική ή η ικανότητα σκέψης έχει ζωτική σημασία για κάποιον που ασχολείται με την οργάνωση ή τη διαχείριση. Αν δεν μπορεί να σκεφτεί καθαρά, δε θα είναι σε θέση να καταλήξει σε συμπεράσματα που είναι ζωτικής σημασίας για τη λήψη σωστών αποφάσεων.
Πολλές υπηρεσίες, κυβερνήσεις, κοινωνίες και ομάδες εκμεταλλεύονται αυτή την έλλειψη λογικής, κι αυτό συμβαίνει εδώ και πολύ καιρό. Ένας λαός που είναι ανίκανος να σκέφτεται ή να κρίνει, μπορεί να ελεγχθεί εύκολα με ψευτιές και ποταπούς σκοπούς.
Κατά συνέπεια, η λογική είναι ένα θέμα που δεν έχει τύχει υποστήριξης – το αντίθετο μάλιστα.
Ακόμη και τα σχολεία της Δύσης επιχειρούν να πείσουν τους μαθητές ότι πρέπει να μελετήσουν γεωμετρία, γιατί «ο άνθρωπος σκέφτεται με βάση τους νόμους της γεωμετρίας». Φυσικά, δε συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Το διαχειριστικό στέλεχος, ο διευθυντής, ο
Το υλικό με το οποίο ασχολούνται είναι τα δεδομένα και οι καταστάσεις που αφορούν την επιβίωση. Αν δεν μπορούν να παρατηρούν και να χαράζουν την πορεία τους, είναι δυνατό να καταλήξουν σε εσφαλμένα συμπεράσματα και να προβούν σε λανθασμένες ενέργειες.
Ο σύγχρονος άνθρωπος πιστεύει ότι τα μαθηματικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν έναντι της λογικής και η πλειοψηφία των δύσκολων καταστάσεων που έχει ν’ αντιμετωπίσει ξεφεύγουν από τον έλεγχό του, εξαιτίας αυτής της αξιολύπητης εμπιστοσύνης που επέδειξε εκεί που δεν έπρεπε. Η πολυπλοκότητα των ανθρώπινων προβλημάτων και ο τεράστιος αριθμός παραγόντων που εμπλέκονται σ’ αυτά, καθιστούν τα μαθηματικά εντελώς ανεπαρκή.
Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές –στην καλύτερη περίπτωση– είναι σερβομηχανισμοί (δεκανίκια) της διάνοιας. Παρ’ όλα αυτά, ο «λουστραρισμένος» πολιτισμός μας δείχνει σήμερα μια εντελώς παιδιάστικη πίστη σ’ αυτούς. Το κατά πόσο βέβαια έχουν κάποια χρησιμότητα ή όχι, εξαρτάται από το ποιος υποβάλλει τις ερωτήσεις και ποιος διαβάζει τις απαντήσεις που δίνουν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές. Ακόμα και τότε, όμως, οι απαντήσεις τους είναι εξωφρενικά ανόητες.
Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές δεν μπορούν να σκεφτούν, επειδή οι κανόνες λογικής των έμβιων όντων δεν είναι πλήρως γνωστοί στον άνθρωπο και στους κατασκευαστές τους. Όταν ένας υπολογιστής τροφοδοτείται με ένα λάθος δεδομένο, δίνει μια εντελώς λανθασμένη απάντηση.
Αν οι άνθρωποι στο χώρο της διοίκησης και της παραγωγής δεν έχουν γνώσεις λογικής, ένας οργανισμός μπορεί να βρεθεί ακυβέρνητος και να χρειαστεί τεράστιο ποσό ικανοτήτων για να διατηρηθεί η συνοχή του και να συνεχίσει να λειτουργεί.
Ολόκληροι πολιτισμοί αφανίζονται επειδή οι κυβερνήτες τους, οι αρχηγοί και ο λαός τους στερούνται λογικής.
Η λογική αποτελεί, επομένως, ένα πολύ σημαντικό θέμα.
Το ξεκλείδωμα της Λογικής
Η Σαηεντολογία περιέχει έναν τρόπο να ξεκλειδώσεις τη λογική. Είναι μια επαναστατική ανακάλυψη, που δεν αποτελεί και μικρό
Αυτή η επαναστατική ανακάλυψη είναι απλή:
ΑΝ ΚΑΘΟΡΙΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΑ, ΜΠΟΡΕΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΣΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΗ.
Με άλλα λόγια, αν κάποιος κατανοήσει τι είναι αυτό που κάνει τα πράγματα μη λογικά ή παράλογα (ή τρελά, αν θέλετε), τότε είναι δυνατόν να αντιληφθεί τι κάνει τα πράγματα λογικά.
Παραλογισμός
Υπάρχουν πέντε βασικοί τρόποι με τους οποίους η μεταβίβαση πληροφοριών ή μια κατάσταση γίνονται παράλογα: Αυτά αποτελούν τους βασικούς λόγους βάσει των οποίων έχει κανείς μια εσφαλμένη ιδέα για κάποια κατάσταση. Κάθε ξεχωριστός τρόπος ονομάζεται
Παράλειψη δεδομένων
Οτιδήποτε έχει παραλειφθεί αποτελεί αρνητικό σημείο.
Αυτό που έχει παραλειφθεί μπορεί να είναι ένα άτομο, ένα τέρμιναλ (άτομο που στέλνει, λαμβάνει και αναμεταδίδει επικοινωνία), κάποιο αντικείμενο, η ενέργεια, ο χώρος, ο χρόνος, η μορφή, η σειρά, ακόμη και η σκηνή. Οτιδήποτε που μπορεί να παραλειφθεί, ενώθα πρέπει να υπάρχει, αποτελεί αρνητικό σημείο.
Αυτό το αρνητικό σημείο είναι αναμφισβήτητα εκείνο που παραβλέπεται περισσότερο απ’ όλα τ’ άλλα, γιατί δεν είναι εκεί για να τραβήξει την προσοχή με την πρώτη.
Αλλαγμένη ακολουθία
Κάθε πράγμα, γεγονός, αντικείμενο ή μέγεθος που είναι σε λάθος θέση σε μια ακολουθία αποτελεί αρνητικό σημείο.
Η αριθμητική σειρά 3, 7, 1, 2, 4, 6, 5 είναι μια αλλαγμένη ή λανθασμένη ακολουθία.
Αν το δεύτερο βήμα μιας ακολουθίας ενεργειών γίνει πριν από το πρώτο, μπορείς να είσαι σίγουρος ότι αυτό θα μπλέξει την ακολουθία των ενεργειών.
Το βασικό αρνητικό σημείο είναι η παντελής έλλειψη ακολουθίας. ( Αρνητικό σημείο είναι κάτι κακώς κείμενο, κατάσταση ή περίπτωση όπου κάτι είναι λάθος, ελλιπές). Αυτό οδηγεί σε ΕΜΜΟΝΕΣ ΙΔΕΕΣ. Εμφανίζεται, επίσης, σ’ αυτό που ονομάζουμε ανικανότητα συσχέτισης, που είναι μια μορφή παραφροσύνης. Κάποιοι δε βλέπουν ότι υπάρχει λογική συνέχεια μεταξύ πραγμάτων που συνδέονται ή είναι παρόμοια μεταξύ τους. Τέτοια άτομα πηδούν επίσης από το ένα θέμα στο άλλο, χωρίς να υπάρχει καμία εμφανής λογική αλληλουχία. Η ανικανότητα συσχέτισης είναι μια ακραία περίπτωση, κατά την οποία κάποιος δε βλέπει ότι σχετίζονται τα πράγματα που όντως σχετίζονται, ενώ αντιλαμβάνεται ότι σχετίζονται τα πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους.
Ακολουθία σημαίνει γραμμική (σε μια γραμμή) μετάβαση μέσα στο χώρο ή στο χρόνο ή και στα δύο.
Μια ακολουθία που θα έπρεπε να έχει μια ορισμένη σειρά και δεν την έχει, αποτελεί αρνητικό σημείο.
Μια «ακολουθία» που δεν έχει ορισμένη σειρά, αλλά θεωρείται ότι έχει, αποτελεί αρνητικό σημείο.
Το να βάλεις την άμαξα μπροστά από το άλογο αποτελεί ανακολουθία και είναι αρνητικό σημείο.
Μερικές φορές το δυσκολότερο πράγμα είναι να δείξεις σε κάποιον μια ακολουθία που είναι αναπόφευκτο να λάβει χώρα στο μέλλον και την οποία εκείνος δεν μπορεί να τη δει. Σ' αυτή την περίπτωση μιλάμε για ένα επακόλουθο. «Αν πριονίσεις το πόδι της καρέκλας στην οποία κάθεσαι, φυσικά θα πέσεις». Η αστυνομία προσπαθεί συχνά να το διευκρινίσει αυτό σε ανθρώπους που δεν αντιλαμβάνονται την έννοια της ακολουθίας των πραγμάτων· έτσι, η απειλή τιμωρίας έχει αποτέλεσμα στους πολίτες με καλή συμπεριφορά, αλλά είναι αναποτελεσματική με τους εγκληματίες, γιατί συχνά ο λόγος που είναι εγκληματίες είναι το ότι δεν μπορούν να σκεφτούν με βάση την ακολουθία των πραγμάτων – απλώς είναι κολλημένοι. Το «Αν σκοτώσεις άνθρωπο, θα σε κρεμάσουν» είναι μια ακολουθία πραγμάτων που τους υποδεικνύουν. Ένας δολοφόνος, που έχει το νου του κολλημένο στην εκδίκηση, δεν μπορεί να σκεφτεί τα πράγματα με μια σειρά. Για να έχει κανείς τη σωστή σειρά, χρειάζεται να σκέφτεται με βάση την ακολουθία των πραγμάτων.
Επομένως, οι αλλαγμένες ακολουθίες είναι πολύ πιο συνηθισμένες απ’ ό,τι κατ’ αρχάς θα φανταζόταν κανείς, καθώς τα άτομα που δε σκέφτονται με βάση την ακολουθία των πραγμάτων δεν παρατηρούν τις αλλαγμένες ακολουθίες στις δικές τους ενέργειες ή στο χώρο τους.
Μπορεί να διορθώσει κανείς αυτή την κατάσταση και να ανακτήσει την
Ο κινηματογράφος και η τηλεόραση, όπως παρατήρησε ένας σύγχρονος συγγραφέας, κρατούν καθηλωμένη την προσοχή και δεν της επιτρέπουν να πλανιέται. Παιδιά που μεγαλώνουν παρακολουθώντας τηλεόραση είναι πιθανό να εξελιχθούν σε άτομα που έχουν την τάση να αλλάζουν την ακολουθία των πραγμάτων ή να μη τη βλέπουν καθόλου.
Παράλειψη χρόνου
Όταν ο χρόνος θα πρέπει να σημειώνεται και δε σημειώνεται, αυτό συνιστά αρνητικό σημείο που ονομάζεται «παράλειψη χρόνου». Είναι μια ειδική περίπτωση παράλειψης δεδομένου. Η παράλειψη χρόνου έχει ιδιαίτερα φοβερές επιπτώσεις, που φτάνουν στην απόλυτη τρέλα.
Ένα άρθρο του 1814 κι ένα του 1922, που διαβάζονται το ένα μετά το άλλο χωρίς να προσδιορίζεται ο χρόνος τους, επιφέρουν μια τρέλα που δεν μπορείς ν’ ανιχνεύσεις από τι προκαλείται.
Η περιληπτική αναφορά μιας κατάστασης η οποία περιέχει γεγονότα που καλύπτουν διάστημα μισού χρόνου, χωρίς αυτό να αναφέρεται, μπορεί να προκαλέσει μια αντίδραση που δε βρίσκεται σε συμφωνία με την παρούσα σκηνή.
Για τους τρελούς, ο χρόνος που παραλείπεται είναι το παρόν, γεγονός που τους αφήνει στο στοιχειωμένο παρελθόν. Απλώς με το να ζητήσεις από μια ομάδα τρελών να «έρθουν στον παρόντα χρόνο», κάποιοι απ’ αυτούς θα «θεραπευτούν» σαν από θαύμα. Και συχνά ένας πόνος εξαφανίζεται όταν βρεις πότε ακριβώς άρχισε.
Οι παρεκκλίσεις που σχετίζονται με το χρόνο είναι τόσο έντονες, που μπορούμε άνετα να κατατάξουμε την παράλειψη χρόνου στην κατηγορία των αρνητικών σημείων.
Ψεύδη
Όταν ακούς δύο γεγονότα που αντιφάσκουν, τότε το ένα ή και τα δύο είναι ψευδή.
Η προπαγάνδα και άλλες δραστηριότητες ειδικεύονται στα ψεύδη και επιφέρουν μεγάλη αναστάτωση.
Το ψεύδος, εσκεμμένο ή ακούσιο, αποτελεί αρνητικό σημείο. Μπορεί να πρόκειται για κάποιο λάθος ή για ένα ψέμα που λέγεται υπολογισμένα ή για άμυνα. Σε κάθε περίπτωση αποτελεί αρνητικό σημείο.
Οτιδήποτε είναι ψευδές συνιστά αρνητικό σημείο. Ένα ψευδο-ον ή ένα ψευδο-τέρμιναλ, μια ψευδής πράξη, μια ψευδής πρόθεση και ό,τι άλλο επιδιώκει να είναι κάτι που δεν είναι, αποτελεί ψεύδος και αρνητικό σημείο.
Η μυθιστοριογραφία, που δεν υποκρίνεται ότι είναι κάτι άλλο πέρα απ’ αυτό που είναι, δεν αποτελεί φυσικά ψεύδος.
Έτσι, ψεύδος σημαίνει «διαφορετικό απ’ ό,τι φαίνεται» ή «διαφορετικό απ’ ό,τι παρουσιάζεται».
Δε χρειάζεται ν’ ασχοληθεί κανείς με τον ορισμό της φιλοσοφικής αλήθειας ή της πραγματικότητας προκειμένου να δει ότι κάτι που θεωρήθηκε ή μορφοποιήθηκε ως ένα πράγμα είναι, στην πραγματικότητα, κάτι άλλο και αποτελεί, κατά συνέπεια, ένα αρνητικό σημείο.
Αλλαγή σπουδαιότητας
Όταν η σπουδαιότητα ενός πράγματος μεταβληθεί από την πραγματική αναλογική σπουδαιότητά του, είτε με τρόπο που να παρουσιάζεται σπουδαιότερο απ’ ό,τι είναι είτε με τρόπο που να παρουσιάζεται λιγότερο σπουδαίο απ’ ό,τι είναι, αυτό αποτελεί αρνητικό σημείο.
Μπορεί ν’ αποδοθεί σε κάτι μεγαλύτερη σπουδαιότητα απ’ αυτήν που έχει.
Μπορεί ν’ αποδοθεί σε κάτι μικρότερη σπουδαιότητα απ’ αυτήν που έχει.
Σ’ έναν αριθμό πραγμάτων διαφορετικής σπουδαιότητας μπορεί ν’ αποδοθεί σπουδαιότητα του ίδιου βαθμού.
Όλα αυτά είναι αρνητικά σημεία, είναι τρεις παραλλαγές του ίδιου πράγματος.
Κάθε σπουδαιότητα έχει ανάλογη σχέση με την πραγματική της υπόσταση.
Λάθος στόχος
Ένας λανθασμένος σκοπός όπου κάποιος πιστεύει ότι κατευθύνεται ή θα πρέπει να κατευθύνεται προς το Α και διαπιστώνει ότι κατευθύνεται ή θα πρέπει να κατευθύνεται προς το Β, τότε ο σκοπός του ήταν λανθασμένος και κάτι τέτοιο αποτελεί αρνητικό σημείο.
Συνήθως πρόκειται για μια λανθασμένη ταυτότητα. Μπορεί επίσης να είναι λάθος σκοπός ή λάθος στόχος.
Η δήλωση «Αν γκρεμίσουμε το Χ, θα είμαστε εντάξει» συχνά καταλήγει στην αποκάλυψη ότι θα έπρεπε να είχαμε γκρεμίσει το Ψ.
Η δολοφονία του βασιλιά για απαλλαγή από τη φορολογία, αφήνει το φοροεισπράκτορα ζωντανό για το επόμενο
Η αδικία είναι συνήθως ένα αρνητικό σημείο που συνίσταται σε «λάθος στόχο».
Η σύλληψη του χρήστη ναρκωτικών και η επιβράβευση της φαρμακοβιομηχανίας είναι ένα παράδειγμα λάθος στόχου.
Η στρατιωτική
Και οι περισσότερες αντιπάθειες και τα παρορμητικά μίση στις ανθρώπινες σχέσεις βασίζονται στη λανθασμένη συσχέτιση του Μπιλ με τον Πίτερ.
Ένα μεγάλο ποσοστό παρέκκλισης βασίζεται σε λάθος στόχους, λάθος πηγές, λάθος αιτίες.
Πες από λάθος σ’ έναν ασθενή ότι έχει έλκος, ενώ δεν έχει, και θα τον φορτώσεις μ’ ένα αρνητικό σημείο που επιβραδύνει την ανάρρωσή του.
Η
Λάθος πηγή
Η «λάθος πηγή» είναι η άλλη όψη του νομίσματος τού λάθος στόχου.
Πληροφόρηση που λαμβάνεται από λάθος πηγή, εντολές που λαμβάνονται από λάθος πηγή, δώρα ή υλικά (προμήθειες) που λαμβάνονται από λάθος πηγή, οδηγούν όλα σε σύγχυση και πιθανά προβλήματα στο τέλος.
Το να παίρνεις δεδομένα εν αγνοία σου από μια λάθος πηγή μπορεί να σε φέρει
σε τόσο δύσκολη θέση ή σε τέτοια σύγχυση, που αποτελεί γι’ αυτό το λόγο το
αγαπημένο τέχνασμα της κατασκοπίας. Η Υπηρεσία Π στην
Η τεχνολογία μπορεί να προέρχεται από λάθος πηγή. Για παράδειγμα, η σχολή
Ψυχολογίας και Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου της Λειψίας
Γι’ αυτό, τόσο η λήψη δεδομένων από λάθος πηγή όσο και η επιλογή ιθυνόντων από λάθος πηγή, μπορεί να περιέχουν τόση παρέκκλιση, που να οδηγήσουν στην παραφροσύνη όλο τον πλανήτη.
Σε πιο περιορισμένη κλίμακα, το να παίρνεις μια αναφορά από κάποιον που είναι γνωστό ότι είναι διεφθαρμένοςή ανάξιος και να δρας με βάση την αναφορά αυτή, είναι ο συνήθης λόγος για τα λάθη που γίνονται στη διοίκηση.
Αντιφατικά γεγονότα
Όταν δύο δηλώσεις που γίνονται σχετικά μ’ ένα θέμα αντιφάσκουν, έχουμε «αντιφατικά στοιχεία».
Θα μπορούσαμε να κατατάξουμε αυτό το παράλογο στοιχείο στην κατηγορία του ψεύδους, γιατί ένα από τα δύο στοιχεία πρέπει να είναι ψευδές.
Αλλά κατά τη διεξαγωγή μιας ανάλυσης δεδομένων, δεν μπορείς εκ του προχείρου να διακρίνεις ποιο είναι το ψευδές δεδομένο. Έτσι, αποτελεί ιδιαίτερο είδος αρνητικού σημείου.
Οι δηλώσεις: «Το εισόδημα της εταιρείας ξεπέρασε τα $ αυτή την εβδομάδα» και «Δεν μπορούσαν να πληρώσουν τους υπαλλήλους», όταν γίνονται την ίδια χρονική στιγμή, δείχνουν ότι η μία ή και οι δύο είναι ψευδείς. Μπορεί να μη γνωρίζουμε ποια είναι η αληθινή, αλλά γνωρίζουμε ότι αντιφάσκουν και μπορούμε να τις χαρακτηρίσουμε αντιφατικές.
Στη διενέργεια ανακρίσεων, αυτό το σημείο είναι τόσο σημαντικό, ώστε όποιος δίνει δυο αντιφατικά στοιχεία γίνεται κύριος ύποπτος για περαιτέρω διερεύνηση. Ένα παράδειγμα θα ήταν η δήλωση «Είμαι Ελβετός πολίτης» από κάποιον, στη βαλίτσα του οποίου βρέθηκε ένα γερμανικό διαβατήριο.
Όταν δύο «στοιχεία» είναι αντιφατικά ή αλληλοαναιρούνται, μπορεί να μην ξέρουμε ποιο είναι αληθινό, αλλά ξέρουμε ότι δεν μπορεί να είναι και τα δύο αληθινά.
Δύο αντιφατικά «στοιχεία», τα οποία έχουν ανακοινωθεί από την ίδια εταιρεία, ακόμα κι από δύο διαφορετικά άτομα σ’ αυτή την εταιρεία, αποτελούν ένα αρνητικό σημείο.
Πρόσθετος Χρόνος
Αυτό το αρνητικό σημείο αποτελεί το αντίθετο της παράλειψης χρόνου. Το πιο κοινό παράδειγμα πρόσθετου χρόνου είναι κάτι που παίρνει περισσότερο χρόνο απ’ όσο πιθανά χρειάζεται. Απ’ αυτή την άποψη, πρόκειται για ένα είδος συγκρουόμενων δεδομένων – για παράδειγμα, κάτι χρειάζεται τρεις βδομάδες για να γίνει, αλλά η αναφορά που στέλνεται σχετικά μ’ αυτό λέει ότι έχει πάρει μέχρι τώρα έξι μήνες. Όμως πρέπει να δώσουμε προσοχή στον πρόσθετο χρόνο ως αρνητικό σημείο, επειδή υπάρχει η τάση να είναι κανείς «επιεικής» σχετικά μ’ αυτό και να μη βλέπει ότι αυτό αποτελεί αρνητικό σημείο.
Στην πιο ακραία του έννοια, ο πρόσθετος χρόνος γίνεται ένα πολύ σοβαρό αρνητικό σημείο. Ένα παράδειγμα είναι όταν δύο ή περισσότερα γεγονότα που συμβαίνουν ταυτόχρονα αφορούν, ας πούμε, το ίδιο άτομο, που δε θα μπορούσε να έχει παρευρεθεί και στα δύο. Θα έπρεπε να προστεθεί χρόνος στο υλικό σύμπαν για να είναι αληθινά τα δεδομένα. «Έφυγα για τη Σαϊγκόν τα μεσάνυχτα της 21ης Απριλίου 1962 με πλοίο από το Σαν Φρανσίσκο. Ανέλαβα υπηρεσία στις 30 Απριλίου 1962». Εδώ πρέπει να προσθέσουμε χρόνο στο υλικό σύμπαν για να συμβούν και τα δύο περιστατικά, γιατί το πλοίο θα χρειαζόταν δύο ή τρεις εβδομάδες για να πάει από το Σαν Φρανσίσκο στη Σαϊγκόν.
Ένα άλλο καλύτερο παράδειγμα πρόσθετου χρόνου είναι το ακόλουθο αληθινό περιστατικό: Έστειλα μια λίστα ελέγχου ενεργειών σε ένα κατώτερο στέλεχος, η οποία θα χρειαζόταν ένα μήνα για να ολοκληρωθεί και με την επόμενη παραλαβή του ταχυδρομείου έλαβα αναφορά για πλήρη συμμόρφωση. Η λίστα ελέγχου ήταν στα χέρια της μόνο μια μέρα! Θα έπρεπε να προστεθούν ημέρες στο υλικό σύμπαν για ν’ ανταποκρίνεται η αναφορά για συμμόρφωση στην πραγματικότητα. Αυτό, επίσης, ήταν παράλειψη χρόνου από την πλευρά της.
Προσθήκη Άσχετων Δεδομένων
Η προσθήκη επιπλέον δεδομένων δεν αποτελεί απαραίτητα αρνητικό σημείο. Μπορεί να σημαίνει ότι κάποιος είναι λεπτομερής. Όταν όμως τα δεδομένα δεν ταιριάζουν με κανέναν τρόπο με τη σκηνή ή με την κατάσταση και, παρ’ όλα αυτά, προστίθενται, πρόκειται σίγουρα για αρνητικό σημείο.
Συχνά, η προσθήκη δεδομένων αποσκοπεί στο να συγκαλύψει κάποια παραμέληση καθήκοντος ή να κουκουλώσει μια πραγματική κατάσταση που χρειάζεται χειρισμό. Σίγουρα σημαίνει ότι το άτομο κρύβει κάτι.
Συνήθως, η προσθήκη δεδομένων περιλαμβάνει κι άλλους τύπους αρνητικών σημείων, όπως το λάθος στόχο ή τον πρόσθετο χρόνο.
Όταν χρησιμοποιείς τα δεδομένα γύρω απ’ αυτό το αρνητικό σημείο, βεβαιώσου ότι καταλαβαίνεις επίσης τη λέξη άσχετα και πρόσεξε ότι θα είναι αρνητικό σημείο μόνο στην περίπτωση που τα ίδια τα δεδομένα δεν έχουν σχέση με το προκείμενο θέμα.
Λανθασμένα Περιληφθέν Δεδομένο
Υπάρχει ένα αρνητικό σημείο που ονομάζεται Λανθασμένα Περιληφθέν Δεδομένο, το οποίο συνοδεύει το Παραλειφθέν Δεδομένο.
Αυτό συμβαίνει συχνότατα όταν ο νους δεν αντιλαμβάνεται τη σκηνή. Επομένως το πρώτο πράγμα που απαιτείται για την ταξινόμηση δεδομένων (η σκηνή) απουσιάζει.
Ένα παράδειγμα γι’ αυτό είναι η αποθήκευση μιας φωτογραφικής μηχανής από κάποιον που δεν έχει ιδέα από τύπους φωτογραφικών μηχανών. Αντί να ταξινομήσει όλα τα απαραίτητα κομμάτια μιας συγκεκριμένης μηχανής σ’ ένα κουτί, βάζει όλα τα καπάκια όλων των φακών απ’ όλες τις φωτογραφικές μηχανές ανάκατα σ’ ένα κουτί, όπου απέξω σημειώνει «καπάκια φακών». Για να συναρμολογήσεις ή να χρησιμοποιήσεις τη μηχανή, ξοδεύεις ώρες προσπαθώντας να βρεις τα μέρη της σε κουτιά με ωραίες ταμπέλες, που αναγράφουν: «πίσω μέρη φωτογραφικών μηχανών», «φακοί», «τρίποδα» κ.λπ.
Εδώ λοιπόν, όταν λείπει η σκηνή τού πώς μοιάζει μια στημένη φωτογραφική μηχανή και πώς λειτουργεί, έχεις μια πιο στενή ταύτιση δεδομένων απ’ αυτήν που πραγματικά υπάρχει. Τα καπάκια φακών είναι καπάκια φακών. Τα τρίποδα είναι τρίποδα. Οπότε, προκύπτει ένα λάθος σύστημα ταξινόμησης εξαιτίας της άγνοιας της σκηνής.
Ένας ταξιδιώτης που δεν μπορεί να διακρίνει την μια στολή από την άλλη «λύνει» το πρόβλημά του ταξινομώντας όλες τις στολές ως «αχθοφόροι». Δίνει την τσάντα του σ’ έναν υπεροπτικό αξιωματικό της αστυνομίας και κάνει ωραίες διακοπές, στη φυλακή.
Όταν δεν είναι γνωστή η σκηνή ταυτίζονται πολύ στενά το ένα πράγμα με το άλλο.
Κάποιος που πρόσφατα ανέλαβε καθήκοντα στο στρατό με το βαθμό του υπολοχαγού περνάει δίπλα από έναν κατάσκοπο του εχθρού, που είναι ντυμένος όπως κι οι στρατιώτες του. Ένας έμπειρος
Η εποχή αλλάζει την ταξινόμηση δεδομένων. Το 1920 όποιος στεκόταν με φωτογραφική μηχανή κοντά σε λιμάνι, ήταν κατάσκοπος. Το 1960 όποιος δεν είχε φωτογραφική μηχανή δεν μπορούσε να είναι τουρίστας, οπότε τον παρακολουθούσαν!
Έτσι, η ιδανική σκηνή μιας πολιτιστικής περιόδου, δεν είναι η ιδανική σκηνή για κάποια άλλη.
Υπάρχουν τρία ακόμη είδη αρνητικών σημείων που θα πρέπει να γνωρίζουμε για να τα χρησιμοποιήσουμε σε μια έρευνα. Αυτά είναι τα ακόλουθα:
Χειρισμός Δεδομένων
Υπάρχουν εκατοντάδες τρόποι με τους οποίους οι προαναφερθέντες κακοί χειρισμοί δεδομένων μπορούν να δώσουν σε κάποιον μια εντελώς ψεύτικη εικόνα.
Όταν κανείς βασίζει τις ενέργειες ή τις εντολές του σε δεδομένα που εμφανίζουν τέτοια στοιχεία, τότε κάνει λάθη.
Η ΟΡΘΗ ΣΚΕΨΗ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ.
ΟΤΑΝ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΣΦΑΛΜΕΝΑ (όπως παραπάνω), ΤΟΤΕ Η ΛΥΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΘΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΗ.
Υπάρχουν πάμπολλοι συνδυασμοί των παραπάνω μορφών εσφαλμένων δεδομένων. Μέσα σε μία και μόνο αναφορά μπορεί να εμφανίζονται περισσότερες από μία (ή και όλες).
Μια παρατήρηση και η γνωστοποίησή της μπορεί να περιέχουν ένα απ’ αυτά τα παράλογα στοιχεία.
Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε κάθε προσπάθεια να χειριστεί κανείς την κατάσταση και να τη διορθώσει δε θα έχει αποτέλεσμα.
Χρήση
Όταν περνάμε ένα σύνολο δεδομένων από δοκιμή με βάση τα παραπάνω, συχνά αποκαλύπτεται ότι αυτά τα δεδομένα ωθούν σε παράλογη συμπεριφορά.
Για να φτάσει κανείς σε μια λογική λύση, πρέπει να έχει λογικά δεδομένα στη διάθεσή του.
Όποιο σύνολο δεδομένων εμφανίζει ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω λάθη, μπορεί να οδηγήσει κάποιον σε παράλογα συμπεράσματα.
Μια παράλογη ή ανεφάρμοστη εντολή στηρίζεται σ’ ένα συμπέρασμα που έγινε παράλογο, επειδή περιείχε ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω λάθη.
μη φιλικός ή απειλητικός.
εργάτης με τεχνικές δεξιότητες που φτιάχνει πράγματα με τα χέρια του.
η επίτευξη οποιασδήποτε επιθυμητής βελτίωσης. Παραδείγματα κερδών για ένα άτομο θα ήταν να αυξήσει την ικανότητά του να επικοινωνεί, να βιώνει ένα αυξημένο αίσθημα ευεξίας ή να αποκτήσει μεγαλύτερη βεβαιότητα για κάποιο τομέα της ζωής του.
ο καθένας από τους διάφορους συγκεκριμένους τρόπους με τους οποίους μια αναμετάδοση πληροφοριών ή μια κατάσταση μπορεί να γίνει παράλογη. Κάθε ένα δεδομένο που δίνεται ως αληθές αλλά που στην πραγματικότητα διαπιστώνεται ότι είναι παράλογο.
μία από τις δυνάμεις της διάνοιας όπως η μνήμη, η λογική ή ο λόγος.
μορφή διακυβέρνησης ή εξουσίας, πολιτικό σύστημα.
οι μέθοδοι που εφαρμόζουν τα στρατεύματα, τα πλοία, τα αεροσκάφη κ.λπ. σε μία μάχη, συνήθως όσον αφορά κοντινούς στόχους.
Ο όρος «στρατηγική» προέρχεται από τη λέξη στρατηγός –που με τη σειρά της προέρχεται από τις λέξεις «στρατός» και «άγω» (= οδηγώ)– και από την κατάληξη -ική, που δηλώνει «σχέση προς». Η στρατηγική επομένως, σύμφωνα με τον ορισμό του λεξικού, αναφέρεται σ’ ένα σχέδιο για τη γενική διεξαγωγή ενός πολέμου ή τμήματος αυτού.
ενεργή προσήλωση και αφοσίωση κάποιου στο καθήκον ή στη δουλειά.
Παλιά Δημοκρατία της Κεντρικής Ευρώπης, η οποία δημιουργήθηκε το 1949 μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Ανατολική Γερμανία εγκαθιδρύθηκε όταν η χώρα της Γερμανίας διασπάστηκε σε Δυτική Γερμανία και Ανατολική Γερμανία. Η Ανατολική Γερμανία βρισκόταν υπό την κυβέρνηση ενός κομμουνιστικού καθεστώτος και αργότερα έγινε βασικό μέλος της Σοβιετικής Ένωσης.
κατώτερος αξιωματικός του στρατού των ΗΠΑ, της Αεροπορίας ή του Σώματος των Πεζοναυτών, συχνά υπεύθυνος για την εκπαίδευση των στρατευμάτων.